Weer even bijlezen dus...

[De mailtjes van Frans beginnen als hij 's ochtends opstaat in Saint Rémy en Bouzemont na het copieuze diner tot na elven. AH]

21 maart - De bosjes ingestuurd

Zolangzamerhand wordt Paco van avond- een ochtendmens. Zo rond een uur of acht ben ik gereed voor de strijd en ontbijt. Het Franse stel is ook compleet en vragen of ik al onbeten heb want er is nog helemaal niemand in de ontbijtzaal. Curieus. De stevige dame heeft mij wel gespot. Dus naar de eetzaal waar een aantal zaken van gisteravond nog op tafel staan. Afijn er ontstaat weer een heel ritueel en om negen ik kan ik uiteindelijk weg. Na wel de nodige grappen over de situatie met het Franse koppel gemaakt te hebben.

De omgeving wordt steeds bosrijker en daar kan ik doorheen. Standaard is de geklop van Woody Woodpecker. Zien doe ik hem echter niet. Verder kom ik steeds meer reeën tegen, die hem uiteraard snel smeren. Ook veel Fransen met kettingzagen die het bos, legaal of illegaal, bijhouden.

Ik kom door dorpjes met typische huizen met houten vakwerkconstructie waarvan er veel mooi gerestaureerd zijn. Vele zijn veranderd in Gites.

Het doel vandaag is Rosnay l'Hopital. Het blijkt dat Napoleon daar met wat andere legers heeft geknokt. Slapen in het dorp lukt echter niet en ik moet door naar Brienne le Chateau. Het is maar 7 km verder zegt de eigenaar van de Tabac zo rond vijf uur. Iedereen denk in auto km. Rond een uur of half 8 met de ondergaande zon stap ik het dorp binnen en weet mezelf met wat Franse hulp naar een hotelletje te loodsen. Er is nog een kamer vrij en ik neem eerst een sapje. Er blijkt nog een Pelgrim te zijn: Jos uit Vlaanderen. Aardige vent en we wisselen de nodige ervaringen uit. Hij is aan het stappen, waarmee wij wandelen bedoelen. Verder blijkt hij ook de Pelgrimstocht als sponsortocht te doen aangezien hij met anderen ook hulpprojecten in India opzet.

Genoeg gespreksstof tijdens het avondeten. En zo is er weer een stap- c.q. wandeldagje voorbij.
Paco

22 maart - Prikkeldraad

Als ik ga Frühstucken krijg ik een briefje van de waard. Hierop staat dat Jos al vroeg wakker was en maar is gaan stappen.
Gisteren was toch een lange dag dus ik maak geen haast. Het is zondag en de zon is er deze dag ook weer eens. Als ik Brienne doorloop kom ik nog een cafe tegen en loop ff naar binnen. Ik vraag of zij aan open Wifi doen. Helaas in het hele dorp niet. Met het bekende stokbroodje op stap ga ik weer op pad. Er komt wat hoge bewolking opzetten en de zon wordt zwakker. Het blijft gelukkig droog en na een dorpje gepasseerd te hebben zie ik een stapper met rugzak in de verte voor me. We worden het bos weer ingestuurd en op een gegeven moment zit Jos langs het pad te picknicken. Zijn plan is naar La Loge aux Chévres te komen, ik wil nog wat verder naar Villeneuve au Chêne.

La Loge aux Chévres moet aan het eind van het bos liggen. Ik denk weer wat te kunnen afsnijden maar dat levert me wel drie prikkeldraadbarriëres op. Daar wordt ik ook steeds handiger in: rugzak af, die eerst over het hek en er dan zelf overheen. Bij de kerk maak ik even een pauze en ach die vier km verder moet geen probleem zijn. Dus wandel ik door. Als ik Villeneuve au Chêne binnenloop zit ik al te denken aan de zinsopbouw om de weg naar de plaatselijke B&B te vragen. Niet nodig, ik loop er zowat tegenaan. Op de druk van de bel zie ik gelijk beweging ontstaan. De deur gaat open en ik vraag of ik kan overnachten. Welke van de vijf kamers ik zou willen hebben? De man is ontzettend aardig. Of ik koffie wil? Nou! Ik voel me er gelijk thuis, mooie huiskamer. Zijn vrouw komt binnen en spreekt zelfs een paar worden Nederlands. Of ik ook net telefonisch gereserveerd had. Nee dus, oh dan moet er nog iemand komen. Na een half uur stapt Jos binnen die voor alle zekerheid maar even gereserveerd had. Een fles met zelfgemaakte cider komt op tafel en de eigenaar komt er ook bijzitten. Daarna stelt de vrouw van de eigenaar, trouwens best wel een schone madam, voor dat wij ons kunnnen gaan opfrissen in de kamers waarin wij overnachten. Een balzaal voor ieder met twee persoonsbed en douche. Hier kan geen hotel teggen op. 's Avonds krijgen wij ook nog een erg goed tig-gangenmenu erbij met een vino tinto en wanneer wij willen ontbijten morgen. Jos vindt kwart voor acht een mooie tijd.

Ook nu is de dis weer uitbundig. Geen eierdopje jus de orange en een geplette sandwich. Ik krijg ook nog een sandwich mee. Alles voor vijftig Euri. Deze tent kan ik blindelings terugvinden.
Paco

23 maart - Lapin

Jos is wat eerder weg, maar bij het eerstvolgende dorp lopen we weer naast elkaar. Twee Franse motoragenten komen nog even buurten of ze ons kunnen helpen en vermoedelijk ff controleren wat voor volk er in hun regíon rondloopt. Als ik één van hen vraag of ik voor Compostela naar het zuiden moet, begint hij te lachen en ze rijden weg. Na een colletje neemt Jos pauze, ik loop door na Jos gegroet te hebben.
Jos wil in Bar sur Seine stoppen. Ik ben daar rond een uur of twaalf en vindt dat erg vroeg. Ik loop verder en via sms breng ik Jos op de hoogte. We spreken af elkaar te informeren als een van ons Compostela bereikt.
Rond een uur of vier bereik ik een gat met de naam Aviry Lingey. Hier moet slaapaccommodatie zijn. Volgens een van de bewoners is er een Gite in het volgende dorp. Als ik dat bereik, lopen er in het centrum twee dames. Ik vraag waar de Gite is maar volgens hen is er niks. Ik laat ze de lijst zien en zij bellen even met de burgemeester. Die komt even later gewapend met sleutel en stempel de deur van een naast de school gelegen slaapzaaltje opendoen. Boter bij de vis, en morgen om acht uur komt ze de sleutel ophalen. Hoe zit het met een restaurantje om te eten. Er is helemaal niets in het dorp. De twee Franse dames bieden aan dat ik bij hun kan komen eten en ik wordt om half acht opgehaald.
Om half acht staat er een Rolls voor de school, geintje zo'n stoffig Frans bakkie, en we rijden naar het huis van Leontien. In de keuken staat al wat te pruttelen. Of ik Champagne wil, dit is geen geintje. Liefst een rode wijn. Kan ook dan hebben de dames de fles Champo alleen. Het eten is prima en Franse rode wijn helpt prima om Frans te spreken. Vooral Le Pan en Lapin liggen erg dicht bij elkaar en de laatste schijnt ook nog in de volksmond voor vrouwen gebruikt te worden.
Afijn het is een gezellige avond en ik wil ze wat bijdragen in hun financiële behoeften maar dat willen ze absolute niet. Ik wordt weer netjes bij mijn tijdelijke onderkomen afgezet.
Weer een bijzondere dag.
Paco 

24 maart - De man die bakt

De vrouwelijke burgemeester is netjes op tijd: acht uur sta ik met de rugzak op mijn schouders en overhandig ik haar de sleutels. Het is buiten grijs en de boel is wat nattig. De Française merkt al op dat het Froid is. Als ik buiten kom vallen er wat hagelkorrels. De hoeveelheid valt echter mee dus gaan met die banaan. Gezien de nattigheid vind ik het geen plan om door of langs akkers te gaan banjeren: de schoenzolen worden zeker twee keer zo dik. Ik volg maar gewoon de geasfalteerde "D" weggetjes. Deze actie onteemt mij de mogelijkheid iets van afsnijwerk te doen maar blijkt later toch zijn voordeel te hebben.
Paco is niet de man van zonder ontbijt op stap maar helaas ik moet nog een paar uurtjes wandelen met water als brandstof. Voor een keer moer dat lukken en nog wat vet afbranden kan ook geen kwaad.
In het volgende dorpje waar ik netjes links van de weg loop komt een bestelbusje me tegemoet rijden die voor mij bij een huisje stopt. Ik wil er omheen maar wat blijkt, de rijdende bakker. Ik scoor een vers en knapperend stokbroodje en de man heeft ook nog van die lekkere vegetarische sjokolade pattiserie. Dus het voedzame deel van het ontbijt is opgelost. Een Gaggia expresso machine behoort helaas echter niet tot zijn uitrusting.
Het blijft redelijk droog en ik loop door fraaien valleitjes. De golflengte van de heuvels is in dit gebied wat korter dus meer stijg-en daalwerk. Een km of 10 voor Tonnerre komen er wat Mirages van de Franse Luchtmacht laag langsdenderen. Best wel koel. Achter mij komt er nu echt regen aan. Dus de regen rugzak cappuchon maar te voorschijn gehaald en in de luwte van het bos langs de weg probeer ik het ding om te doen. Over mijn hoofd lukt wel maar het achterste deel over de hoge rugzak minder. Ik sta zo een kwartier te etteren en voor de sporadisch passerende automobilist moet het een intressant spektakel zijn. Het wordt echter weer lichter en droog dus weg met dat mormel.
Zo loop ik rond vier uur eerst de nieuwbouw van Tonnere binnen en daarna de oude binnenstad. Geen verkeerd dorp en ik duik de eerste Tabac binnen die ik op mijn weg zie. Een muffe tent met nog muffere mensen maar wel lekkere koffie. Er moet een toeristen office zijn dus daar maar eens heen voor slaap accomedatie ik kan ook de computer gebruiken waarmee ik het net op kan. Dus vlug de meel bekeken, wat beantwoord en voor het blog nogmaals mijn GPS tracks naar Webmaster Alfred gestuurd. Ik blijk weer voor weing een Pelgrim slaapgelegenheid te kunnen krijgen. Tevens een fraaie stempel in het Compostela paspoort. Er zijn wat pelgrimkamertjes georganiseerd in een deel wat een klooster moet zijn geweest en waar ook Franse Scouts in bivakkeren. Omkleden en maar eens op zoek naar een warme hap. In een restaurantje opereer ik wat escargotschelpen en als hoofdgerecht eendeborst. Ik begin de Dijon mosterd steeds meer te waarderen. Dit als vervanger van Spaanse peper.
Na het kaasplankje en koffie is het uit met de pret. Ik ben de laatste klant en ze doen hun best mij zo netjes mogelijk de tent uit te krijgen. Bijna overal de lampen uit, staan gapen achter de bar enzovoort. Het is pas kwart over negen. Afijn ik ga maar terug naar het padvindershotel. Daar aangekomen blijkt het hek dicht en er is alleen een code kassie plus een bel. Op de bel wordt niet gereageerd en een Code heb ik ook niet. Er is nog een steegje aan de zijkant en ik loop daar maar in. De muurtjes zijn niet zo hoog en ik voel of er prikkeldraad of afgebroken glasscherven op de rand liggen. Nee dus via een steen en een deurklink kan ik over het muurtje komen. Er staat gelukkig ook geen rotweiler op mij te wachten dus kan ik vrolijk mijn pelgrims bedje weer in.
Paco 

25 maart - Skies vergeten

Ondanks het feit dat het tijdens mijn klimpartij afgelopen avond helder was en dus veel sterretjes hebben kunnen genieten van mijn klauterpartij is het helaas grijs. Ik ben nog geen twee straten verder en het begint te druppelen.
De regenrugzak capuchon maar opgezet. De straat wordt al lekker nat. Ik loop langs een café en zie binnen het volk achter de koffie met croissant. Verleiderlijk maar ik laat mij niet kennen. Bij de bakker maar ff een stokbroodje halen. Als ik Tonnerre uitloop begint het wat harder te regenen en nog natte sneeuw ook. Door de nattigheid zie ik een dorpje in mijn looprichting liggen. Daar maar ff schuilen en als het niet beter wordt terug naar Tonnerre. Het begint gelukkig lichter te worden en het stopt min of meer met regenen. Dus gaan we door. Ik loop de Chablisstreek binnen maar het begint weer enige tijd te regenen. In een klein gehucht vindt ik gelukkig een restaurantje met openhaard en kan opdrogen en wat eten. De lokalen ziten aan de warme hap dus waarom niet. Een vin rouge erbij en koffie na dan moet het wel weer kenne.
Helemaal droog blijft het niet maar rond een uur of half vijf loop ik de plaats Vermenton binnen. Ik passeer enkele intressant uitziende uitbaters maar ga eerst maar op zoek naar een slaapplekkie. In het centrum is een hotelletje. Als ik naar een slaaplaats vraag, vragen ze mij of ik op weg naar Compostella ben. Ja natuurlijk, ik krijg een adres van de pastorie op die overnachting aanbiedt voor pelgrims. Op het adres is echter niemand aanwezig, hoewel er komt net iemand aanrijden. De koster dus. Als ik rond een uur of zes terug kan komen wordt alles voor me geregeld.
Zonder al te veel moeite wordt ik voorzien van slaapplaats, warme hap en petit dejeuner.
Paco

26 maart - ?

[Vermenton - Vézelay. Stukje zat er eerst niet bij. Toegevoegd op 7 april. AH]

Vermenton-Vezelay
De presberthy laat mij na het ontbijt met stempel de kerk zien en legt het een en ander van de historie uit. Er is nogal wat aan veranderd in de loop der tijden. Verder hangen er in de kerken altijd gedenkstenen met de namen van degene die het leven lieten tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Uit het aantal namen blijkt dat veel meer Fransen tijdens de Eerste dan tijdens de Tweede Wereldoorlog gedood werden. Gezien het feit dat het inwonertal kleiner was, had dit een hele grote impact.
Als ik na het standaard bezoek aan de plaatselijke boulangier de patiserie naar binnen heb gewerkt op een bankje, krijg ik een SMS-je van Paul, mijn oude schoolvriend die ik al eerder in Philippeville had ontmoet. Of ik vandaag Vezeley nog haal. 28 km maar, dus dat moet lukken. In eerste instantie loopt de route langs de rivier maar later, een km voor Vezelay, worden het toch wat heuveltjes en Vezelay ligt nu net op de hoogste. Als ik opeens van de toppen van de heuvels uitzicht over de omgeving heb, zie ik de stad in het zuiden liggen. Het moet voor de pelgrims in het verre verleden ook wel een indrukwekkend gezicht zijn geweest de stad in het vizier te krijgen. Zonder GPS, topokaarten en bergschoenen.
Het laatste weggetje gaat 200 meter recht omhoog. Als toegift dus nog een colletje van de eerste categorie. Ik kom gelijk bij de Basiliek uit. Maar eens binnen kijken. Geen mens te bekennen. Volgens mij zou er een soort van opvang voor Pelrims zijn. Vezelay is een afsluiting of begin van een etappe op weg naar Compostela en zelfs Jerusalem hoor ik later. Afijn na veel zoekwerk kom ik bij een kloostertje waar de geestelijke me aan een tampon kan helpen. Of ik ook van de Pelgrimsslaapplaats gebruik wil maken. Lijkt me een goed plan. Als ik maar niet te lang blijf. Eén overnachting, want het kan erg druk zijn. Ik krijg het adres en kan mijn rugzak kwijt.
Er is geen kip in de slaapruimten. Zes of meer kamers met per kamer 8 bedden of zoiets. Afijn eerst maar eens douchen en dan een vino tinto. Dat lukt allemaal en ik doe nog wat boodschappen en ga op zoek naar een boekje met de GR 654 route info. Een plaatselijk boekhandeltje heeft alles maar nu net niet het boekje met het traject Vezelay - Limoges.
Als ik door het stadje loop, staan Paul en Wilma ineens naast me met hun camper. Wordt het toch nog gezellig. Eerst een borrel en dan maar weer eens wat escargots uit hun huis zetten. Of was het nu iets met een Canard.
Wel lekker in ieder geval.
Paco

27 maart - Boerderijluchtjes en dierengeluiden
Toen ik gisterenacht tussen de klamme lappen schoof hoorde ik een geluid waar ik niet blij van wordt, regen en hagel. Dat was toen ik wakker werd ook nog een beetje het geval maar niet zo heftig.
Erg entiousast ziet het er niet uit dus eerst maar een de Boulangier plunderen en daarna een petit dejeuner.
Rond negen uur zijn deze festiviteiten voorbij en gaan we maar eens wat doen. Ik moet weer deels met de kaart en met de GPS op stap. Het probleem is dat vanaf Vézelay een noordelijke route en een zuiderlijke route lopen. De noordelijke correspondeert deels met de GR 654. Voor niet-insiders: één van de wandelroutes door geheel Frankrijk. Verder heb ik geen route-info van de Clerus mogen ontvangen. Hierdoor ontbreekt het mij aan info over overnachtingsmogelijkheden op de route. Tot nu toe is het echter goed gelukt dus we gaan er voor.

Het gebied rond Vezelay bevat veel heuveltjes dicht op elkaar dus het is veel omhoog en dan weer omlaag. Kan ik eindelijk eens mijn best gaan doen de GR 654 te volgen. Deze wordt aangegeven met rood witte indianentekens. Het komt er voor mij een beetje op neer dat op rechte stukken je de tekens met de regelmaat van de klok tegenkomt en als er meerdere afslagen zijn tja dan kun je ze gemakkelijk missen. Dat gebeurt mij regelmatig maar als ik zelf gedwongen verder navigeer kom ik ze opeens weer tegen. De route die ik volg gaat deels door het bos maar mijn plan is om schuin door te steken naar Nevers. Ondanks de dreigende wolken blijft het droog. Als ik boven op een bult ben kan ik mooi de regen zien vallen uit de buien om me heen. Mijn route blijft vrij van natigheid tot ik rond een uur of kwart voor een de rivier de L'yonne oversteek. Ik kan nog net een restaurantje induiken voor het begint te regenen. Scheelt weer een heleboel geneuzel met de regen rugzak capuchon. Het restaurant heeft een lekker Linse prutje op het menu en ik hoef toch niet te rijden dus een glaasje rode wijn mot kenne. Na de koffie is het ook weer droog buiten en gaan we weer stappen. Rond een uur of vijf ben ik bij de plaats Brinon Sur Beuvron aangeland. Hier is een Ferme die overnachtings mogelijkheden biedt. Helaas geen teken van leven. Ik vraag bij de buurman maar de Ferme is Fermé. Er moet wel een B&B in het plaatsje zijn bij de kerk linksaf enz.
Niemand thuis. Dan maar ff naar de plaatselijke kroeg. De madam van de B&B moet er wel zijn. Ik wacht tot kwart over zes, nada dus. Doorlopen maar richting de volgende grotere plaats. In een gat met de naam Bussy vraag ik aan een van de lui die met welriekende stal werkzaamheden bezig is of er slaapgelegenheden in het dorp zijn aangezien het eerstvolgende hotel 13 km verder is. In het dorp is dus niks maar als ik weg wil lopen zegt hij dat er 3 km verder een Gite is. Hij tekent voor me uit waar ik moet wezen en ik moet oppassen voor Chan de Chen. Ik ga weer op pad, 3 km eitje met vooruitzicht op een slaapplekkie. Inmiddels schemert het en ik hoor een dierengeluid wat ik niet kan thuisbrengen. Er is me al een paar keer gewaarschuwd voor die beesten die bij Asterix en Obelix op het menu staan. Juist ja everzwijnen. Ik heb nooit hun vocale kunsten mogen beluisteren. Rechts in het bos schiet iets weg wat weet ik niet. Het geluid komt weer terug en even daarna zie ik een ree wegschieten. Ik hoor een auto aankomen en ga wat meer links lopen. Hij stopt en het blijkt de stalwerkzaamheden odeur meneer te zijn hij heeft de mensen van de Gite proberen te bellen en brengt me wel ff.
Na bij drie locaties in het nabij gelegen dorpje Champlin gereden te hebben kan ik uiteindelijk mijn overnachting plekje binnen onder gezelschap van het echtpaar dat de Gite bezit. Een erg aardig stel en koste nog moeite worden gespaard. Verwarming opgedraaid etc. De Gite is een plaatje. Leuke eetkeuken, twee grote slaapkamers, gode badkamer etc.
Na een warme bak thee, Pain de Campagne en een warme douche probeer ik nog dit verhaaltje te schrijven maar ineens gaat de wekker rond 08:30 de volgende dag.
Paco

28 maart - De grote stad
Eerst maar eens rustig ontbijten na de tocht van gisteren. Ff buiten kijken grijs koud maar het regent niet meer. Rond half tien lever ik aan het aardige Franse stel de sleutels in en ga op pad richting Prémery. Dat lukt aardig het is frisjes goed om te lopen en er komt geen nattigheid naar beneden. Onder weg kom ik nog twee Gites tegen en later een Chambre D'Hotes. Als je ze nodig hebt, tja. In Prém loop ik langs een cafe/boulangier. Mooi zo'n combie. Koffie, taartje erbij en een broodje voor onderweg. Volgels met rugzakken worden een steeds bekender fenomeen en ze vragen niet meer waar je naar toe gaat maar waar je vandaan komt. Ik stap weer op en kijk of er een boekboulangier is dan kan ik eens een boekje met Gites of GR route informatie vinden. Geen boekwinkel dus. Dan naar de volgende bestemming Guérigny. Het weer wordt steeds aangenamer en ik kom zomaar op mijn gekozen weg tekens tegen dat ik op de historische Compostela route loop. Nu valt ook het kwartje t.a.v. De twee routes die ik van Vezelay heb zien lopen. De noordelijke is via de GR 654 en de zuidelijke de historische route. Mijn gekozen route gaat langs riviertjes en is bijzonder rustig. In Guérigny wat een groter dorp is vindt ik wel een boekwinkeltje maar de dame achter de kassa heeft niet de gewenste Guide. Een Chambre D'Hotes is er ook niet. Dan wordt het maar ff doortrappen naar Nevers. Met schemer loop ik de stad binnen. En in het centrum een hotelletje. Toch weer ff langer gelopen dan gepland. Morgen maar eens kijken of ik de Gite informatie kan downloaden.
Maar eerst even een Vino en wat eten.
Paco

29 maart - Goeje kikker
Nevers => Soncoin
Niet echt uitslapen na de tocht van gisteren: de zomertijd gaat in vandaag. Dan maar een tandje minder. Na het ontbijt maar eens kijken of er een stempeltje te scoren is in de Kathedraal en daarna eens opzoek naar Wifi, koffie of een internetcafé. De kathedraal staat in de steigers maar is wel open. Geen geestelijke met een tampon aanwezig. Op twee locaties drink ik koffie en probeer via mijn handcomputer of er een open internetverbinding is. Helaas. Het wordt tijd Nevers maar eens de rug toe te keren. Bij de brug over de Loire kan ik nog een mooi plaatje schieten.

Het is een flinke rivier. De routeaanduiding kom ik ook weer tegen, dubbel dus Compostelatekens en de rood/witte strepen van de GR 654.

Het gaat langs de rivier en daarna naar het zuiden. Over een kanaal waar ik langs loop ligt een viaduct en daar kan ik eens mooi in het zonnetje wat picknicken. Het is een fraaie dag en bomen en planten beginnen steeds meer uit te lopen.

Als ik in het volgende dorp Apremont sur Allier een D'Hotes kan vinden, wil ik daar stoppen. Het is een mooi plaatsje maar geen D'Hotes... Wel een bordje dat een dorpje verder in Neuvy le Barrois een D'Hotes is dus gaat de tocht daar naar toe. De D'Hotes heeft een kamertje maar niets voor mij te eten deze avond dus is het slimmer vindt de eigenaar dat ik ff door douw naar Sancoin. Om half zeven stap ik een relais binnen dat alles heeft: slaapacco, wijn en eten. De eigenaar heeft een staartje en is volgens mij van de "Easy Rider"-generatie, hoewel geen Harley voor de deur.

Het fenomeen van de Compostelastappers is steeds bekender. Nederlanders blijken overal iets achter te moeten laten zoals dieren hun geur. Bij landgenoten blijkt dit iets van de Nederlandse taal te zijn. In de kroeg zijn veel aan kikkers gerelateerde zaken te zien. En een mooie vrouw is dus een goeie Kikkeur heeft de eigenaar geleerd. Ik heb hem maar wijsgemaakt dat "lekker ding" wat gebruiksvriendelijker is.
Paco

[De rest is Frans nog aan het schrijven. Zoals altijd: wordt vervolgd! AH]

SMS-bericht

Mooi dagje vandaag, zomerse temperaturen, eindelijk de mailtjes weg. Zit in Le Chatelet. 

Paco

Verzonden:

19:36:32

31/03/2009

[Ben de mailtjes aan het verwerken. AH]

SMS-bericht

Zit nu in Bessais le Fromental. Ook nog met 2 Germans. wb gisteren: Na Champlin heb ik in Nevers overnacht. De Fransen hebben iets met hanen. Du pendu. Morgen weer een grote stad. Wifi?

Paco

Verzonden:

18:47:09

30/03/2009

SMS-bericht

Kan er ook weinig aan doen dat het zo opschiet. Had rond 4 uur D'Hotes te pakken, was er weer geen avondprak of eethok. Dus zit nu in Sancoins (alleen papiergeld).
Inmiddels een hele berg verhaaltjes en foto's, maar internet is zwaar peren hier bij de Franse bejaarde haan.
Paco

Verzonden:
19:19:17
29/03/2009

[Bejaarde haan??? Ik vat hem niet. Misschien bedoelt Frans dit:
Het nationale symbool van Frank­rijk is een haan. Vanaf de eerste stap­pen in de Franse geschiedenis be­te­kent de Latijnse woord ‘Gallus’ zo­wel “haan” als “inwoner van Gaul”, het­geen voor­na­me­lijk het hui­dige Frank­rijk betrof. Het em­bleem van de Franse haan luis­ter­de de Franse vlag op sinds de Fran­se Revolutie van omstreeks 1800. De haan is nog steeds het sym­bool van Franse sportteams zoals het Franse voetbal- en rugby elftal. De Franse haan wordt zelfs gebruikt als logo door grote Franse firma’s. Meer lezen.
AH]

SMS-bericht

Nou zwalk ik dus in Nevers maar Wifi of cybercafé ho maar.
Paco

Verzonden:
10:42:07
29/03/2009

Vandaag geen bericht ontvangen

Helaas heeft Frans vandaag even niets van zich laten horen. We zien het morgen wel of hij dan misschien Nevers bereikt heeft. Of misschien heeft hij er een rustdagje aangeplakt.

Alfred

SMS-bericht

Nou het werd ff spannend maar ik zit weer in een waanzinnige Gite in een gat met de naam Champlin. Ongeveer een km of 45 noordoost van Nevers.
Paco
Verzonden:
20:13:23
27/03/2009

SMS-bericht

Vezelay kunnen we ook afvinken. Nu nog het Wifi internet gebeuren.
Paco

Verzonden:
15:46:53
26/03/2009

SMS-bericht

Vandaag redelijk nat + wat hagel. Heb Auxerre links laten liggen. Gestopt in Vermenton. Kun je wat met de loggerfiles? Kun je bevestigen dat Presbytere koster betekent?
Gr. Paco

Verzonden:
17:30:56
25/03/2009

[Presbytere is pastorie. AH]

Nagekomen bericht:
:p Zat in de buurt en zit aan een rode Bourgogne

Office du Tourisme

Hoi Alfred en Leonie,
Vandaag dinsdag de 24ste ben ik aangeland in Tonnerre. Ik zit nu bij het Toeristen office en kan ff internetten. Ga zo een hotelletje of Chambre D'Hotes zoeken en hopelijk kan ik daar de verhaaltjes en foto's van mijn iPAQ per Wifi naar jullie schieten. Anders moet ik de boel op zo'n maf Frans keyboard overtikken en net als omlopen heb ik daar een hekel aan. Verder ga ik nog ff proberen mijn GPS files naar jullie toe te schieten met deze mail. Ik begreep dat dit de vorige keer niet goed gegaan is. Helaas is er stuk weg tussen Challon en Champagne en een klein Frans dorp, op een of andere manier heb ik het opslaan van de track uitgeschakeld en daar een dag of twee ook niet op gelet. Laat maar weten of je de boel ontvangen hebt.
Verder gaat het lopen steeds beter hoewel het vandaag wat frisjes was. Geen terrassenweer helaas.
Paco
[De logfiles zijn inderdaad binnen. Ik ga kijken of ik daar wat mee kan doen. Hopelijk later dus nog wat foto's en misschien een iets uitgebreider verhaal. AH]

SMS-bericht

Zat gisteren in een geweldige B&B in la Villeneuve au Chene. Ook nog top gedineerd. Vandaag aangeland in Bagneux la Fosse. Internet blijft behelpen hier. Gr. Paco

Verzonden:
17:19:07
23/03/2009

Achterstallige mail

Vanavond ontving ik de beloofde verhaaltjes. Even bijlezen dus. We beginnen op 15 maart als Frans na een rustdag uit Rocroi vertrekt, net over de Belgisch-Franse grens. AH

15 maart - Route 66
Zondag morgen en na een dagje uitgerust te hebben start ik met wat frisse temperaturen en verlaat Rocroi. De Compostelaroute loopt deels samen met de GR 654, een Franse wandelroute. De aanwijzingen zijn soms goed te volgen en als ik door het bos loop kan ik op een fraai plekje een broodje eten dat ik meegenomen heb. In de dorpjes is het vaak goed kijken hoe je deze verlaat, vooral als er meerdere weggetjes in en uit het dorp lopen. Ik kan een stukje afsnijden en na een dorpje verandert het asfalt in boerenpad en wordt ook modderig. Het is mooi weer maar er is blijkbaar zoveel regen gevallen dat het nog even duurt voor de boel opgedroogd is. Ik merk ook voetafdrukken van andere wandelaars op. Twee verschillende formaten. Dit zouden Marius en Mieke wel eens kunnen zijn. Na enige tijd zie ik het stel picknickend langs de weg. Ik krijg een bakkie van ze en gezamenlijk lopen we verder. Er zitten wel stukken tussen dat je zowat tot je enkels wegzakt. Maar uiteindelijk komen we op onze bestemming voor die dag aan: Signy l'Abbye. Daar overnachten we en het is gezellie om met die twee te eten.
Paco

16 maart - Café Olé
Met Mieke en Marius hebben we afgesproken om 07:30 te ontbijten. Dat lukt aardig en zij gaan op pad. Ik moet nog inpakken als zij op weg gaan maar we spreken af elkaar ergens onderweg te ontmoeten. Zij willen in Chateau Porcien slapen en ik wil wat verder. Mijn motivatie is nog steeds voor de hele horde in Spanje van start gaat een paar etappes voor te zijn. Dus nu maar een beetje doortrappelen. Momenteel zijn wij een beetje de eersten. Maar Vezaley moet nog komen.
Het weer is goed en na een uurtje of twee haal ik Mieke en Marius in. We drinken wat uit hun fourage en ik zeg ze gedag en ga verder. Een gezellig stel en Marius weet veel van historie, wat dus chatmogelijkheden gaf.
Als ik op de bestemming van M&M Chateau Porcien ben, duik ik eerst een Tabac in voor een koffie. Daarna gaat het naar Asfeld. Hier moet volgens Marius een Franse B&B zijn. Ik doe de afritspijpen maar eens af want het zonnetje bakt lekker door. Het verlaten Chateau Porcien kost me ondanks de kaart en GPS enige moeite. Het plan is om via de GR-654 via de rivier de Aisne naar Asfeld te lopen voor de Chambre dot. Na veel heen en weer geloop en gevraag lukt het me een soort van alternatief te vinden. Volgens de GPS loop ik echter in het water. Ik kom wel goed uit en wandel rond een uur of zes Asfeld binnen. De Auberge met de Chambre ligt echter in het aangrenzende dorp Vieux de Asfeld. Dus nog ff verder boren. De Auberge is helaas potdicht. Aan de overkant is een Tabac en met een zielig hoofd vertel ik dat ik een slaapplaats zoek en dat de Auberge dicht is. De Tabaceigenaar vertelt dat de kroeg die naast de Auberge ligt wel slaapplaats heeft. Ik stap de Franse versie van het schaap met de acht poten binnen. Ik vraag de eigenaar of hij een slaapplaats voor me heeft. Hij reageert dat Compostelawandelaars maar door moeten lopen. Eerst maar een biertje dus. Uiteindelijk krijg ik ook nog een warme maaltijd en ook een slaapplaats. De groentesoep heeft een zeer kortstondig bezoek gehad van een groentemelange dus ik leng het aan met het bijgeleverde brood. Ik vrees voor het ergste. De Quiche is al een stuk beter en daarna kalfstong. Not bad at all. Ik duik voldaan mijn bedje in.
Paco

17 maart - Bubbels
Ik zit dus in de Champagestreek.
Na het Petit Dejeuner gaat Paco weer in de benen, via een paar kleine dorpjes loop ik St Etienne Sur Suippe in. Bij de kerk gaat net een man naar binnen en ik zeg bonjour. Hij komt achter mij aan en vraagt: 'Enroute de Compostela?' - Oui dus. Ik vraag wat hij gaat doen en hij gaat wat ramen in de kerk repareren. Hij laat me het kerkje zien, best wel fraai. Ik vraag of hij een tampon heeft (stempel). Helaas maar als ik even verder naar de Marie loop, die zal net open zijn, krijg ik er een van de burgemeester. Ik besluit echter maar door te lopen want in Reims krijg ik zeker een stempel.
Als ik al een km of 3 zuid van het dorp over een boerenpad loop, stopt een auto naast me. Ik denk de eigenaar van de grond die me wil vragen wat ik op zijn land doe. Echter ik herken de klusjesman die in de kerk bezig was met de burgemeester van het dorp. Gelijk komt het stempel plus kussen te voorschijn. Ze willen erg graag een stempel in mijn paspoort kwijt. Ben dus diep onder de indruk dat beide heren me achterna gereden zijn en verontschuldig me dat ik zo onbehouwen was door te lopen. Dat ze mij gevonden hadden op de boerenweg was al bijzonder gezien mijn eigenschap niet te veel de normale weg te volgen. Verder geluk dat ze mij niet met de broek op de enkels gezien hebben, aangezien ik een kwattareep kwijt moest...
Een voorstadje van Reims heeft een leuke bar en ik schiet naar binnen voor een koffie. De barman (met matje) heeft snel door waar ik mee bezig ben en spreekt twee woorden Nederlands en een van zijn kreten is Ajax. Ik heb zijn Nederlandse vocabulaire aangevuld met 'Lekker ding', aangezien er net een leuke Francaise de bar verliet. Er komen dus meer van mijn soort binnen. Zo loop ik Reims binnen en ga op weg naar de Cathedraal. Een erg imposant gebouw met kenmerken van de Notre Dame. Er is zelfs een soort van ontvangstcomité voor Pelgrimgangers. Ik krijg mijn 2de stempel die dag. En info over het volgende traject naar Vezaley. Tevens is er een Nederlandse die ook op weg is. Wij krijgen slaap- en eetmogelijkheden in een van de kloosters van de stad aangeboden. Verder komt er nog een Spanjaard bij, dus ik kan mijn Spaans weer even oppoetsen. Javierre vangt ook Compostelalopers op.

In een kroeg drink ik een Chimay Bleu en hoor de verhalen van Tinie die naar Vezaley wil lopen. Daarna verdwijnen wij het klooster in wat verder in de binnenstad.
Paco

18 maart - Meer bubbels
Voor het eerst wakker geworden in een Klooster. Na het ontbijt, wat ik deel met een Hollandse en twee Vlaamse Compostelagangers en er ook nog een Franse Historica bijschuift, lukt het mij na het betalen van een schamel bedrag de uitgang te vinden. Het wordt dus gelukkig geen Hotel California. Het klooster is uiteraard wel een fraai bouwerk. De Franse historica sprak ook redelijk Spaans, dus zij kon me het een en ander uitleggen. Het blijkt dat een aantal kerken die qua orde met elkaar verbonden waren, allemaal richting de Kathedraal van Reims gebouwd zijn. Ik wist niet beter dan dat alle kerken richting het Oosten zijn gesitueerd.
De weg om Reims te verlaten is niet moeilijk en na enige tijd wordt het rustiger. Uiteraard heb ik weer een alternatieve route gekozen die dwars door de wijngaarden van de Franse versie van Prosseco loopt. Van alle bekende merken kom ik borden tegen, Moët en Chandon, je noemt het maar. De koffie komt snel vandaag, half 12, en bij de bakker heb ik weer ontzettend nare spullen gescoord zoals een soort tompoes maar dan alleen met chocola. Het geeft me voldoende energie om de Sjampoberg over te komen en daarna weer de paden tussen de akkers te volgen. Geen lawaai van verkeer en alleen de vogels en de natuur en voor de afwisseling pitoreske plaatjes. Na Ludes komt de zuidhelling van de Sjampoberg en er wordt hard gewerkt onder een fel voorjaarszonnetje met temperaturen achter in de 20 graden. Best wel terrassenweer. Figuren die met een rugzak rondsjouwen en af en toe ook nog een wandelstok ongecontrolleerd in de aarde drukken is een algemeen geaccepteerd verschijnsel. Als je je hand opsteekt krijg je meestal te horen 'route de Saint Jaques'.
In een gehucht probeer ik een stempel te scoren, de kerk is open maar geen geestelijke en de Marie is dicht. Ik kan weer een stuk door de akkers en krijg een SMS-je van Marius en Mieke dat zij de Kathedraal van Reims hebben weten te vinden. Zij blijven daar voor een dag of wat en gaan dan ff naar Nederland en pakken het volgende stuk in het najaar op.
Als ik rond vier uur Condé sur Marne bereik loop ik gelijk tegen een Chambre d'Hotes aan dus waarom het noodlot tarten. Châlon is hemelsbreed nog 18 km maar over de weg ruim 20. Geen nachtwerk vandaag. Om half vijf sta ik onder de warme douche en rond zes aan de Pastis want het bier is op in Cafe du Commerse.
Tot morgen, Paco

19 maart - Op de knieën
Om 8 uur staat het petit dejuner klaar. De eigenaar van Gite is ook in de huiskamer omdat de afvoer van de keuken niet doorloopt. De Franse snuitjes die na mij binnen zijn gekomen hebben geprobeerd een pan spagheti door de keukenafvoer te werken. Le patron isnie blij.
Ik smeer hem na het ontbijt en loop in de richting van Chálon en Champagne. De GR route die ik zou moeten volgen wordt weer wat vreemd aangegeven dus ik volg gewoon de D hupelepup. Twee dorpen verde zou ik de GR weer op moeten pakken. Een zoekplaatje dus. Ik had wel eens wat rood-witte streepjes op van alles en nog wat ontdekt maar vanochtend ho maar. Uiteindelijk krijg ik ze toch in het visier maar of het allemaal klopt met de kaart? Volgens die kaart dus moet ik langs een soort van parallelkanaal van de Marne lopen. Die gracht is dus kompleet uitgedroogd. Uiteindelijk loop ik me vast in het struikgewas en moet dus die droge sloot over. Eerst de rugzak laten zakken en dan zelf erachteraan. Gaat goed en in de damwand zie ik een plaats om weer uit de droge sloot te komen. Verrassing alom: naast het droge kanaal ligt een slootje. Iets te breed om mij rugzak over te gooien en er dan zelf overheen te springen. Ik loop maar wat verder over het dijkje en moet steeds verder bukken om onder de takken door te komen. Op een gegeven moment zie ik twee boomstammetjes over de sloot liggen met wat dwarslatjes. De stammetjes zijn niet al te dik dus om het gewicht een beetje te verdelen gaat Paco op handen en voeten zonder nat pak deze barriëre over. Daarna wordt het een redelijk stuk kanaal parallel sur Marne.

Bij Chalon sur Marne besluit ik de stad in te gaan om mijn rekening te plunderen, misschien een tampon, een internetcafé en een koffie. Op de plaza major van Chalon is het genieten van een graad of 20 en de Charme van de Franse chica's. Na dit intermezzo loop ik weer langs het kanaal met af en toe een brug of sluis. Bij Pogny, ook sur Marne, zoek ik een slaapplaats. Ik moet nog efkes 4 km verder. Het wordt La Chausée sur Marne. Wereldtent, net een apréskihut. Er wordt wat moeilijk gedaan over een slaapplaats. Het blijkt de laatste week voor het einde van het jachtseisoen te zijn dus loaded. De eigenaresse bladert door papieren en weet een oplossing te verzorgen. De keuken is subliem deze plaats blijft in mijn constant memory opgeslagen.
Kan tot op heden niet klagen. Geen blaren af en toe wat spierpijn, en maar mooi weer. Er is veel te doen en inmiddels spreek ik net zo goed Frans als Daniël Nederlands. Verder blijkt mij nog een Nederlander voor te zijn. Ik wil dus weten wie dit is.
To be continued. Paco

20 maart - Kassie-an
Het ontbijt is snel achterovergedrukt en als ik de rekening betaal, staat een van de oude baasjes die ik gisteravond ontmoette alweer met een biertje in de hand. Het is dat hij andere kleren aan heeft anders zou je haast denken dat hij onder de bar slaapt.
Het rugzakje weer op en naar buiten. Het heeft wat gevroren vannacht. Ik wil me vandaag eens wat meer proberen aan een GR route te houden. Deze wordt op aangegeven door een rood-en-witte streep op bonenpaaltjes, etc. Het probleem is echter dat je ze makkelijk kwijt kunt raken. Vooral op spltsingen van paden. Dat overkomt me ook vandaag op een boerenpad en het valt me op dat ik veel te veel naar het Oosten gestuurd wordt. Dus maar weer de alternatieve route. Deze brengt me wel bij een Cementfabriek waar ik omheen moet. Hierna kom ik weer bij het parallelkanaal van de Marne terrecht. Vlak voor de plaats Vitry le François is toch wel een heel bijzondere constructie, hier loopt het kanaal via een brug over de veel lager gelegen Marne rivier heen. [Zie lichtblauwe speldjes op de kaart. AH]
In de redelijke stad probeer ik nog een internetcafe of een terrasje te zoeken maar helaas. Ook een stempeltje voor mijn Compostelapaspoort lukt niet. Dan maar de route af en rond een uur of vier strand ik in het gat Saint Rémy en Bouzemont. Bij binnenkomst loop ik gelijk langs een Gite maar nieumand thuis. Als ik verder loop is er nog een Gite naast de Tabac een dame die passeert maakt me duidelijk dat de eigenaresaresse in het naast gelegen winkeltje moet bivakeren. Helaas ook geen leven te bespeuren. Dan maar een biertje. Volgens de Tabac-bardame moet er wel iemand zijn en tja alternatieven zijn er niet.
Mijn tweede poging heeft succes en achter de toonbank van het winkeltje staat een nogal stevige Franse madam. Zij heeft een kamer voor me en ik kan ook mee-eten. Dat komt mooi uit want een restaurant is er niet. De stevige mevrouw laat me de kamer zien en sleept zich letterlijk voort. Traplopen gaat nog langzamer. Maar de Gite is er leuk. Veel ouwe meuk natuurlijk maar Paco is tevreden. In het voorbijgaan van de huiskamer zie ik een computer staan. Ik vraag of deze aangesloten is op internet en ik hem mag gebruiken. Het is allemaal mogelijk. De badkamer heeft zelfs een bad en ik laat deze maar eens vollopen. Zo lig ik daar een uurtje te dobberen. Daarna maar eens de verhaaltjes wegschieten. De computer is echter met iets aan het werk dus laat ik die maar even. Er is inmiddels een Frans echtpaar op leeftijd aangeland en die blijven ook een nachtje. Vooral de man blijkt een hoog Louis de Funès-gehalte te hebben.
Als ik me wat verder over de planning van mijn route buig, komt er een man binnen die zegt dat ik naar de eetzaal moet gaan voor het diner. Er blijken inmiddels buiten het echtpaar nog een jong stel plus kleuter te zijn aan gekomen, plus een dame van middelbare leeftijd met een Amerikaans-Frans accent. Zij blijkt uit Canada te komen. Als ik het dus niet red met mijn Frans gaat het in het Engels verder. Een gemeleerd gezelschap dus. De eigenaresse komt zichzelf weer binnen slepen en we beginnen met een quiche en salade. Smaakt erg goed. De quiche vult snel de holle kies en daarna zou het hoofdgerecht moeten komen. Dit neemt echter wel een klein uurtje in beslag. We vermaken ons, hoewel de Parisienes beginnen wat ongeduldig te worden en de mannelijke helft trek er komische grimassen bij. Uiteindelijk komt er een schaal met een flinke zalm in rijst en spinazie + saus gedrappeerd. Aanvallen dus voor iedereen. Het kaasplankje komt wat sneller en als afsluiter een taartje. Koken kan de dame wel en gezien haar omvang geniet ze des te meer van haar eigen culinaire waar, ondanks het feit dat haar gewrichten er niet echt op gebouwd zijn. Gezien het feit dat het diner zo'n twee en een half uur geduurd heeft en het over elven is, begin ik maar niet meer over het internetgebeuren.
Paco slapies doen.

Het verhaal over 21 en 22 maart houden we nog even tegoed tot Frans weer een Gite heeft gescoord met Wifi. AH

SMS-bericht

Zit in Brienne le Chateau. Internetgebeuren is zwaar K hier in Frankrijk. Heb al 5 verhaaltjes klaar en krijg ze niet weg. Ben erg onder de indruk van de Gites in Frankrijk. Veel leuker dan hotelletjes. Gr. Pacito

Verzonden:
21:10:40
21/03/2009

Geen nieuws

... goed nieuws zullen we maar zeggen. Zeker te druk met sokken wassen en onderbroek gummen. AH

SMS-bericht

Zit weer in een wereldtent: Du Midi in La Chaussée sur Marne. Net een apréskihut. Wel veel jagers. Heb vanmiddag in een cybercafé mijn tracks opgestuurd. Wifi wordt steeds moeilijker. Verder alles toppie. P

Verzonden:
20:11:27
19/03/2009
[De GPS-tracks zijn nog niet ontvangen. Da's dus nog voor een volgende gelegenheid. AH]

Cybercafé

Hoi allemaal,
Zit in Chalon sur Marne en het is haast zomers hier. Vanmiddag een terrasje gepikt en de Franse troela's bekeken.
Verder eindelijk een Cybercafé gevonden. Moest wat rekeningen betalen en kan mooi even de GPS files downloaden.
Heb gemerkt dat sommige files elkaar overlappen. Heb elke dag de loggerfile opgeslagen. Maar dan was het geheugen blijkbaar nog niet vol.

Verder de berichten wel klaar maar daarvoor heb ik weer Wifi nodig en dat is weer een ander verhaal.

Gr; Paco

SMS-bericht

Zit in Condé sur Marne en ga straks weer op zoek naar een internetcafé. Anders wordt het morgen Chalon en Prosecco. P

Verzonden:
16:17:41
18/03/2009

SMS-bericht

Gran Maleur. Het onvermijdelijke is gebeurd, zit in een klooster in Reims en opgescheept met een Nederlandse muf k. Ga straks op zoek naar een internetcafé.
Paco

Verzonden:
19:02:55
17/03/2009

SMS-bericht

Zit in een maffe kroeg in Vieux-les Asfeld, 24 km noord van Reims. Geen Wifi. Bon ui.
Paco

Verzonden:
18:32:46
16/03/2009

SMS-bericht

Vermoedelijk geen Wifi, ben beland in Signy-l'Abbaye. Bon nuit.
Paco

Verzonden:
19:41:05
15/03/2009

[Edit - nagekomen bericht via mail]
Je wil het niet geloven maar al met al een strak programma: ontbijten, zak inpakken, lopen, kaartlezen, slaapplaats met Wifi zoeken, sokken wassen etc. Hoop in Reims over een dag of 2 een internet cafe te kunnen scoren [om eens te kijken naar alle reacties].
Gr. Paco

Back in Bissenis

Na het Petit Dejeuner zeg ik Paul en Wilma gedag. Zij gaan met hun Camper verder naar de Morvan en nog wat skieën. We proberen contact te houden zodat als zij op de terugweg naar Nederland gaan, we elkaar misschien wat zuidelijker kunnen onmoeten.
Het begin van de dag is weer grijs maar zonder regen. Door Philippeville heen gaat het verder over rustige weggetjes richting het zuiden. Ik loop een fraaie vallei in en kom een huis tegen met een tuin vol beelden van Boudha tot blote Inca's.



Daarna volgt een plaatsje met een Chateautje. Niet gek, maar wel wat achterstallig onderhoud. De koffie lukt vandaag wat eerder: zo rond kwart voor twaalf. Het lokale volk is echter al een stap verder want die zitten aan het bier en rode wijn en de mooie chica's liggen nog te slapen want die heb ik nog weinig gezien. Het kan echter ook aan te weinig kruisbestuiving liggen.
Ik ga weer verder en kan een stuk door een bos heuvel af. Ik loop een soort van camping binnen met wel erg modderige paden. Gelukkig is het asfalt dicht bij en via een stuwmeer kom ik toch in de richting van de Frans-Belgische grens.
Ik heb vandaag alleen de GPS kunnen gebruiken, omdat de kaart tot Philippeville ging. Vlak bij de grens zie ik het eerste echte teken van de Camino, een bordje met de schelp en dat ik nog maar 2500+ km te gaan heb. Da's fraai: in Amsterdam had een Compostelaganger een bordje opgehangen met 2400 km. Wat heb ik al die tijd gedaan. Belangrijk is: Paco is back in Bissenis.



Ik kom in Rocroi aan wat dus een oude vestingstad is. Dezelfde structuur als Naarden vesting. In het centrum plof ik neer in een kroeg na netjes Bonjour te hebben gezegd. Ik wordt beantwoord door een stel in het Nederlands. Ook wandelaars dus: Marius en Mieke uit Valkenswaard. Via hen kom ik in een leuke Gite terecht en ik besluit een dagje eraan te plakken om mijn ledematen ff te laten rusten. We eten met z'n drieën en ze hebben wel het een en ander te melden.
Paco loopt dus niet meer alleen: er zijn kapers op de kust, hele vroege.
Gr

Volgende verhaal

Het ziet er grijs uit als ik wakker wordt maar het is nog wel droog in St. Martin. Op verzoek van de eigenaar ontbijt ik wat later dan ik gepland had. Om half tien ben ik weer aan het stappen maar dan wel voor de derde keer het stukje St. Martin - Jemeppe. Ik kom dezelfde lege bierblikjes Jupiler tegen, maar weet dat na Hotel de Village in Jemeppe het panorama weer nieuw wordt.
Het is dan alleen helaas een beetje aan het miezeren. Op naar de koffie, maar dat blijkt niet erg te lukken. Ik loop door wat dorpjes met uithangborden van biermerken maar weinig activiteit. Mijn handig electronisch hulpje geeft bij het gat Fosses la Ville aan dat ik een deviation door het bos kan nemen. Scheelt gelijk wat km-tjes. Het blijkt een deels soppig karrepad te zijn waarmee ik de vallei en een beekje over kan steken. Het klopt allemaal precies.
Als ik bij de plaats Mettet aankom wacht mij nog een vuurproef. Ik loop over een laantje de stad binnen en 200 meter voor de bebouwing staan links en rechts van de weg hoge bomen. Op zich niet erg maar de bomen zitten vol met kraaiennesten. De familes zijn ook nog thuis. Als ik de eerste boom bereik hoor ik een licht gefluit gevolgd door splash en een witte vlek op het asfalt. Schuilen kan niet meer dus op hoop van zegen. Gelukkig, ze doen het niet en ik kom ongeschonden de stad binnen, waar ze wel een open kroeg hebben voor de koffie. De eerste bejaarde night fighters zijn ook van de partij maar ik kan oogcontact vermijden. Ik besluit maar Philippeville te bereiken met als alternatief Florennes. Als ik dat dorp binnenloop krijg ik een telefoontje van Paul en Wilma. Paul is een oude schoolvriend van mij. Zij zijn onderweg naar de Morvan in Frankrijk en hadden al aangegeven dat ze me wilden ontmoeten onderweg. Het bleek dat ze vlak in de buurt waren. Nadat ik in de stad weer het bordje hotel de ville tegengekomen was vroeg ik maar eens aan een lokale schone of dit inderdaad een hotel is. Helaas niet, en overnachtingen kan ik wel vergeten in het stadje. Even later staan Paul en Wil naast me met hun camper en na elkaar begroet te hebben, vraag ik wat een hotel de ville is. Het gemeentehuis dus. Zo leer ik m'n talen wel.
In Phillippeville moet wel een hotelletje zijn, dus ik vraag ze door te rijden en een kamer voor me te boeken, dan gaan we daar gezellig eten. Ik moet nog wel ff een uurtje doorstappen maar ook weer met wat afsnijwerk zitten we rond half acht aan de rode wijn en Chimay bleu.
Paco

SMS-bericht

Helaas weer geen Wifi bij aankomst. Zit in een Gite in Rocroi, net over de grens in Frankrijk. Morgen kijk ik voor internet.
Paco

Verzonden:
22:09:18
13/03/2009

SMS-bericht

Helaas geen Wifi vandaag.
Zit in Philippeville zuid van Charleroi.
Paco

Verzonden:
22:48:42
12/03/2009

Tikkie terug

Vandaag maar eens proberen in de buurt van Charleroi te komen. Na het ontbijt in boeren stijl wandel ik weer richting zuid met als doel Jeneppe of Sanbreville. Ik passeer wat leuke dorpjes maar die liggen in vergelijking met het noorden steeds verder uit elkaar en weinig horeca. Tussen de dorpjes grote akkers en ik kan flinke stukken afkorten door x country te gaan. Het is een fraaie dag met veel zon.
Als ik in Chastre bij een stationetje een kroeg tegenkom krijg ik trek een Walonische Capu te gaan gebruiken. Binnenkomend met de blauwe pukkel op mijn rug begint een van de klanten die om 12 uur al aan het bier zit mij te informeren dat Compostela wat verder in het zuiden ligt. Zo pelgrimachtig ziet Paco er nu toch ook weer niet uit. Als hij vraagt naar mijn werkelijke bedoelingen en ik hem vertel dat ik dus naar Compostela op zoek ben wordt hij geïntresseerd. Van kaartlezen heeft hij geen fromage gegeten. Dus wel gezellig maar ik heb er niets aan.
En verder gaat de trip weer, ik kom nog langs een kerkje met een open deur. Eens kijken of ik een stempeltje kan krijgen. Helaas geen geestelijk kip te bekennen. Hierna passeer ik een Frans kasteeltje genaamd Mielmont en kruis dan de snelweg Charleroi -> Namen. Op een stuk steen kan ik wat later eens een bammetje eten en in de zon zitten.
Na de rust gaat het richting Jeneppe waar ik even na vieren aankom. In het centrum kom ik een bordje tegen Hotel de Village. Heb het pandje gevonden maar kwam er niet achter wat het nu wel was. Tweede optie een plaatselijke kroeg, helaas hier kwam ik ook niet verder. Aan de overkant was het politiebureau maar dat was gesloten, dus maar een deur verder, gemeentehuis of zo. Een aardige meneer achter een groot bureau vroeg me of hij kon helpen. In mijn paasbeste Frans zei ik dat ik een Pelgrim was op weg naar, juist ja en op zoek was naar een slaapplaats in het dorp. Hij begreep me zowaar en zei dat het moeilijk was in Jeneppe. Er was wel wat in de buurt: een Gite, dat klonk mijn wel als muziek in de oren. De secretaresse was zo vriendelijk om op te bellen. Helaas vol. De aardige meneer ging er trouwens steeds meer woordjes Nederlands in gooien. Zal vast niet aan mijn uitmuntende Frans gelegen hebben. Het resultaat was uiteindelijk een hotelletje 4 à 5 km terug. Tja je mot wat he. Dus zit in St. Martin, een van de velen maar deze ONO van Charleroi. Heb wel geleerd dat je in dit gebied de hotels niet moet verwachten in het centrum van een dorp. Ze zitten vaak op de vreemdste plaatsen maar daarom niet minder leuk.
Morgen maar eens kijken of ik richting de Franse grens kan komen. Komt trouwens nog meer mooi weer aan volgens Ukkel. Vraag me verder af of de pelgrims vroeger ook Foi Gras op het menu hadden om over Wifi maar niet te praten.
Paco

Amai ik ben de taalgrens voorbai

Vannacht in de jeugdherberg te Leuven had ik het genoegen om rond half drie gewekt te worden door een dronken Belgische jongeling die blijkbaar het kamernummer op zijn kop gelezen had. Maar allé. Het viel me op dat het lekker regende. Was ook voorspeld dus als ik weer wakker werd maar eens kijken. Rond een uur of acht werd ik weer wakker en besloot maar eens het jeugdherbergontbijt te nuttigen. Het was nog steeds vochtig buiten en absoluut niet uitnodigend om te gaan lopen. Wat te doen, eerst maar eens de schoenen waterafstotend maken. De kaart erbij. Het zou in de loop van de dag beter worden volgens Ukkel, en Wavre is maar een km of 23. Dus om een uur of half elf maar eens de rugzakkapuchon uit proberen. De regen in dus. Rond een uur of elf liep de 'Blauwe Gebochelde' door Leuven richting het zuiden.
Nadat ik de buitenwijken van Leuven verlaten had, kwam ik langs het bos van Oud Heverlee. Er bleken wandelpaden mijn richting op te liggen en de regen was minder geworden. Alé dan maar. Het viel erg mee met de modder en ik schoot lekker op. Ik kwam de Dyle nog tegen, een riviertje dus. Het laatste deel voor Wavre nam de regen weer wat toe en een café voor een koffiie of zo lag blijkbaar ook niet op mijn route.
Wavre ligt in een dal en hieruit bleek dat ik aardig geklomen was de afgelopen dagen. Het ging steil naar beneden. In de buurt moest een soort van hotelletje zijn, een soort opgepimpte boerderij oftewel een Ferme. Het zag er gaaf uit: een oude boerderij met een grote binnenplaats. Helaas geen kip te bekennen, ook aanbellen werkte niet. Dan maar naar het centrum, ook weer met leuke kroegjes etc. Ik kom bij een hotel aan. Zij zitten vol maar willen me wel helpen. Er blijkt nog een Ferme te zijn zuidoost van Wavre, een half uurtje lopen. Met de auto zullen ze bedoelen. Om half zeven stap ik ook weer een grote boerderij binnen in het gehucht Vieusart. Een half uurtje later lig ik in een bubbelbad. En een sympatieke boerin die de zaak runt, maakt nog een pasta voor me. De WIFI doet het ook. Half negen zit ik aan de pasta met een glas wijn aangeboden door een zootje Belgen die een Mineraalwaterseminaar hebben. En dat alles op de opgepimpte hooizolder. Maar dat wordt dan ook het laatste Nederlands vermoedelijk.
Hoewel ik verwacht had dat het vinden van slaapgelegenheid makkelijker zou zijn, kom ik wel altijd in bijzondere dingen terrecht. En ik moet zeggen Belgen zijn erg leuk en sociaal.
Paco

Leuven - prentje en pintje

Vanochtend mijn lekkere bedje in Langdorf bij Aarschot maar eens verlaten en na het ontbijt de stappers voor Leuven aangetrokken. Eerst door het bos richting de rivier de Demmer. Zo kreeg ik de kerktoren van Aarschot in beeld. Dit was mij gisteren dus ook al over komen. Niet helemaal de bedoeling om twee keer hetzelfde plaatje te bekijken. De boel was wel een beetje nat en hier en daar waren nog wat overblijfselen van natte sneeuw. Voor Aarschot kon ik via een steil bospad een heuvel overklimmen. Daarna ging het zuidwest om naar Leuven te komen. Kon veel paden en binnenweggetjes nemen. Het vlakke land is trouwens ook op. De temperatuur was lager dan gisteren maar wel af en toe een scherp voorjaarszonnetje. Door de binnenweggetjes duurt 14 km wat langer maar daar krijg je ook wat voor.
Ik kwam mooi centraal bij het stadshuis van Leuven uit. Dit is een erg imposant gebouw, oud en vol met beeldhouwwerk aan de buitenkant, van onder tot boven. Na wat rond gelopen te hebben in de fraaie binnenstad kwam ik via de VVV bij de jeugdherberg terrecht en kon daar mijn rug van zijn gezwel ontdoen. Daarna maar eens kijken of ik een stempeltje kon scoren. Dit lukte in de kerk waar Pater Damiaan begraven ligt (de bekendste Belg), hoewel de dienstdoende pater wist niet waar de stempel lag dus werd het een prentje. En toen was er een pintje. De oude stad van Leuven is een aaneenschakeling van middeleeuwse gebouwen met Cafe's en restaurants. Erg naar allemaal.
Salud, Paco
PS: Mocht je ooit eens een historische plek willen bezoeken in België, probeer centrum Leuven. Ik ben onder de indruk.

Toerisme en de eerste Kol

Vanochtend ontbeten met het stel dat het B&B runde. Zij hadden al veel beleefd in nog meer plannen ook het leven. Dus voor ik het wist was het half elf. Nu regende het toen ik wakker werd dus erg veel haast had ik ook niet. Het was wel wat lichter toen ik mijn blauwe bobbel op mijn rug bond en regenen deed het ook niet meer. Vandaag maar eens een beetje de toerist uithangen. Dus eerst naar Diest waar de voorgangers van ons koningshuis tijdens de Spaanse overheersing lang hebben standgehouden. Mooi dorp en lekkere koffie met tiramisu. Het vlakke land is echter voorbij en ik heb de eerste klim achter de rug. Het weer is reeds beter: veel zon en ik zag zelfs 13 graden op een meter verschijnen. In de Basiliek kon ik een zeer mooi stempeltje scoren. Vandaar ging het om 4 uur richting Aarschot waar volgens de clerus een slaapplaats te vinden zou moeten zijn. Om zes uur kwam ik in Aarschot aan. En dook de kroeg in voor Leffe en de vraag of er een B&B was. Dat bleek toch wel een probleem maar uiteindelijk kwam ik in een bijzonder fraaie B&B terecht noordoost van Aarschot. Paco is de eerste rugzakgast. Morgen naar Leuven.

Gr. Paco

De paden op de Kempen in

Gisteren dus zogezegd een rustdag. We mochten nog een dagje uitrusten in Oud Turnhout bij Lisete en Staf. Bij het ontbijt hadden we mooi uitzicht op het bos en de eekhoorns. Na het ontbijt zijn we maar eens naar de plaatselijke kerk gegaan om een stempeltje te scoren. Een goed van tongriem gesneden non deed de deur van de pastorij (zo heet dat in België) open en was al van onze komst op de hoogte. Na het stempeltje kregen we nog ff een bakske thee en toen zijn we maar gaan shoppen om onze gastheer en gastvrouw te bedanken voor het verleende onderkomen. Richard had echter serieuse problemen met zijn voeten gekregen en slecht geslapen. Hij gaf aan de wandeltocht nu te willen onderbreken en terug te gaan naar zijn familie. Een herstel zou enige dagen duren en daarna zou het voeten probleem waarschijnlijk weer terug komen. We besloten daarom Richard in Eindhoven op de trein te zetten, helaas. Samen met Lisete hebben we Richard en mobiel naar het station van Eindhoven gereden en afscheid genomen. Hierna zijn we met Lisete terug naar Turnhout gereden maar Lisete deed dit wel met twee tussenstops, een de Priorij van Postel en daarna de Priorij van Corsendonck, allebij fraaie Abdijen. Eenmaal thuis hebben we geprobeerd de diverse internetzaken zoals de mail etc. af te werken. Staf is een vogelaar, en zij kennen Spanje erg goed dus ik kon hem vertellen over mijn zweefvliegervaringen met gieren. Lisete liet mij een aardige presentatie van Compostela en Portugal zien. Om de volgende dag weer eens wat te gaan stappen besloot ik het niet al te laat te maken. Van de dochter van Lisete kreeg ik nog een steentje dat ik net als het steentje van Rosanne in Compostela ga brengen. Na een nachtje snurken ben ik dus voor eerst alleen aan de wandel. Toch weer anders.
Het heeft redelijk gevroren als ik wakker wordt en alles is wit plus een kleine wereld. Na het ontbijt neem ik afscheid, het was een aangename stop bij het stel. Het eerste doel is de Priorij van Corstendonck om een stempeltje te halen. Door het slechte zicht zie ik het reclamebord van de Priorij niet goed en zie de bijgeschilderde camera voor een pijl aan. Dit kost me een extra rondje lopen van drie kwartier. Maar uiteindelijk kom ik toch bij de Priorij aan die een stempeltje in mijn pas drukken. Vandaar gaat het richting Geel en ik kan op mooie zandpaden lopen door de landerijen en bossen. Ter hoogte van Kasterlee wordt mij pad gekruist door twee lokalen die ik hoor zeggen 'da's enne echte'. Ze vragen wat ik aan het doen ben en ik vertel mijn vertrek en bestemming. Amai. De zon is inmiddels doorgekomen en het is een leuke trip, af en toe wat varkensmeur. Voor Geel moet ik het Kanaal Bocholt oversteken en dat kan via een sluis. Daarna loop ik Geel binnen. De texturen van de Belgische steden zijn appart. Van de kant waar ik binnenkom is het tot aan het centrum een beetje saai met af en toe een frietkot. Dit gaat door tot aan de kerk en dan kom je op een plein met allerlei leuke eet- en slobbertenten.
Inmiddels heb ik mijn lunch achter de rug en ga verder zuid. Diest of Scherpenheuvel gaat waarschijnlijk niet lukken maar op mijn route liggen wel wat dorpjes waar een slaapplaats te regelen moet zijn. Op advies van een Belgisch stel die willen weten wat die blauwe bobbel op mijn rug doet, beweeg ik mij weer richting een Abdij, dit keer die van Averbode. Rond vijf uur doemt de toren van de Abdij in mijn vizier op. Rond zes uur ben ik bij het klooster en ga maar eens kijken of ik een slaapplaats in het immense klooster kan regelen. Helaas is de dienst net begonnen en de portier tot 19:00 niet bereikbaar (misschien een nevenfunctie!). Ik besluit eerst maar eens in het bijbehorende dorp te neuzen. Via een kroeg kom ik te weten dat ik 50 meter van een B&B af ben. De kamer is snel geregeld. Een kamer met 2 persoonsbed en zwarte satijnen lakens. Alleen de spiegels nog. De eigenaar is ook geïntresserd in de bijzondere gast die hij onderdak verleent en geeft aan dat het Vossehol een goed en redelijk geprijsde optie voor de Pelgrimganger is. Na het douchen schuif ik die kant op om me eens te laven. Onder het genot van een Grimbergen dubbel en een eensnarig electronisch orgel met Blue Diamonds en Hazes evergreens op de achtergrond strijken er ook nog een blonde en terracotta nightfighter in mijn gezichtsveld neer. Het moet niet gekker worden hier in de Kempen. En dat alles onder het toeziend oog van de abdij van Averbode.
Paco

Is er leven op Pluto

Gisteren dus vroeg uit de veren om de 30 herstel 40 km van Breda naar Oud Turnhout te wandelen.
Om negen uur waren we op pad met de bedoeling om in een plaatselijke conditorei een koffie en een broodje te nuttigen. Richard had nog wat proviand dus kon tijdens het verlaten van Breda al lopend wat koolhydraten naar binnen slaan. Een café o.i.d. dat open was om aan onze noden te voorzien kwamen we niet tegen en zo liepen we Breda uit en na enige tijd Ulvenhout in. Daar was alles ook nog potdicht. Hoewel, in een cafetaria waren wat mensen, dus daar naar binnen. Het was echter de corveeploeg en er viel niets te regelen. Dus maar verder. De volgende optie Chaam richting Baarle Nasau. We kwamen echter langs een bosrijk gebied en de GPS gaf aan dat er ook een bospad richting Chaam liep. Dit gedaan doch Richard vond de boel wat te modderig en stelde voor omdat ik het wel een uitdaging vond, dat hij langs de weg zou gaan en ik kon dan 'off the road'. We zouden elkaar in Chaam treffen. Off the road was erg gaaf over de Streibeekse heide. Mooie plek en geen auto's en ander lawaai.
De weg liep echter nogalwat zuidwest van Chaam waardoor het slimmer was om de koffiepauze in Baarle te houden. Lang leve de elektronica: een SMS dus naar Richard. In Baarle waren de tenten inmiddels open en kon ik eindelijk aan een verlaat ontbijt beginnen. Ook de locatie aan Richard ge-SMS't maar deze bleek me inmiddels wat voor te zijn. Ik kon hem echter weer inhalen en toen nog de laatste 10 km naar Oud Turnhout doorboren.
Daar kwamen we rond een uur of zes bij Lisete en Staf aan waar we warm werden onthaald met een Belgisch biertje. Ik had onderweg nog een bloemetje gekocht en dat werd wel gewaardeerd.
We waren er wel achter dat een rustdag op zijn plaats zou zijn. Dus vroegen we of we een dagje mochten uitrusten. Geen probleem. Gezellig stel die twee, en na de nodige conversatie en een een warme hap doken we een nieuw mandje in.

Pauze

De 2 van Breda

Hallo Allemaal,

De term 'van de kaart aflopen' was blijkbaar niet geheel ingeburgerd en daarom een uitleg; van de orginele kaarten had ik kopieën gemaakt van de stukken waarover onze route zou lopen, de zaak aan elkaar geplakt en opgerold. We zijn dus aan het eind van het eerste rolletje gekomen en dan loop je van de kaart af.
Vandaag zijn we dus wat later gestart gezien het feit dat we gisteren 40 k gelopen hadden. Na een stevig Brabo-ontbijt gingen we rond 10 uur op stap en zowaar, het begon wat te druppelen. Met daarbij een flink briesje op de neus was het een ultiem pelgrimsweertje. Tevens merk je dat Nederland een autolandje is want het viel niet mee Raamsdonksveer uit te komen. Via een fietspad kwamen we als twee verzopen katers in Oosterhout aan waar we ons maar eens lieten verwennen in het buurtcentrum op een koffie verkeerd. Twee nog wat oudere jongeren waren daar een biljartje aan het leggen. Rond 12 uur was het weer een beetje droog en liepen we verder richting Brede Aa. Onderweg nog een broodje tijger gescoord in een cafetaria, je mot wat om de calorieën aan te vullen. Het landschap werd wel steeds leuker dan de polder massie die we gepasseerd waren. Geen rechte wegen meer, gevariëerde bouw en veel 'hoi' en 'houdoe'. Via Teteringen schoven we zo Breda binnen. Mocht je nog een hutje willen bouwen in het zuiden dan is Teteringen een leuke optie. Via een genootschapslijstje met mogelijke slaapplaatsen belde ik met een genootschapslid die in Breda zou resideren. Helaas, de dame bleek in Barcelona te zitten maar ging wel aan de gang voor ons. Centrum Breda besloten we maar eens de VVV op te gaan zoeken. De bordjes stuurden ons naar het station en aldaar aangekomen bleek er een groot pand op het plein te staan met veel beddelogo's. Ook weer geregeld dus. Na de rugzak afgeworpen te hebben en nadat Richard zijn mobiel afgehaakt had trokken we naar het centrum waar ik in de Grote Kerk mijn tweede stempeltje scoorde. Daarna bij de ANWB een kaart van België gekocht want we waren zoals gemeld van de kaart afgelopen.
Daarna terug naar de kerk want een oud katholiek gezegswijs zegt waar een kerk is is een kroeg. Het centrum barst er dus van en erg leuke tenten moet ik zeggen. Onder het genot van een Palmpje voor Richard en een Vino Tinto voor mij onstond de nodige inspiratie dit vehaal in elkaar te fietsen.
Langzamerhand werd het ook tijd voor de plannen van de volgende dag.
Cora had mij verteld dat als wij langs Turnhout zouden gaan een slaapplek bij Oom Bob tot de mogelijkheden kon behoren.
Dus Cora had 's middags al een SMS-je ontvangen of dit een reëele optie zou zijn. Dit werd naar beneden toe bijgesteld, edoch Cora kwam wel met een alternatief. De buren van Oom Bob wilden ons wel van een slaapplaats voorzien. Daarvoor veel dank. Klein snakje: de eerste info die wij kregen was 30 km maar daar kwamen toch wel 10 actuele km bij. We zouden het er op wagen.
Met het plan weer eens vroeg uit de veren te klimmen en voldaan van de dis slenterden wij naar onze slaapplaats in Breda.
P@R

SMS-bericht

Zitten in Oud Turnhout bij de buren van Oom Bob. De verhalen komen morgen.
Paco

Verzonden:
23:05:59
05/03/2009

SMS-bericht

Zitten in Breda.
Verhaal komt morgen.
Paco

Verzonden:
21:23:06
04/03/2009

Van de kaart afgelopen

Hoi Alfred etc.
Schoonhoven was leuk. Goede logies bij de 010 dus. Ook 's avonds lekker gegeten in de Oude Haven bij eetcafe Bizar, een aanrader. Tonijn met wasabi. Daarna zijn we gaan pitten om weer betijds weg te kenne. 010 had een rode kat die het wel gezellie vond bij ons. Om van zaagmans af te komen was ik met de slaapzak op een kleedje in de huiskamer gaan liggen. Vanmorgen bleek de onderzijde van de slaapzak enigzins nat. Ik plas niet uit mijn tenen en het dak lekte ook niet. Die kat heeft dus mooi op mijn slaapzak liggen wateren. De verwarming heeft de boel redelijk droog kunnen krijgen maar ik ben benieuwd naar de meur vanavond.
Om negen uur waren we dus op stap en ondanks de heldere nacht was het grijs en f.koud. Voor 50 euricent pp hebben we ons over laten varen met de pont.
Het traject Schoonhoven -» Gorinchem klopte redelijk met de kaart. Een nagenoeg saaie rechte lijn. Door het grijze koude weer en het feit dat een beetje motregende was het tot nu toe het wat mindere deel van de route. Via het fietspad langs de snelweg Utrecht -» Breda zijn we in Sleeuwijk aangekomen waar we een broodje kroket gescoord hebben. Gezien het feit dat we onze slaapplaats [iedere dag zelf] regelen werkt het goed vroeg te starten en dan zo rond een uur of vier aan te komen in een plaats met accommodatie. Ons doel was Dussen aan de Waal waar een hotelletje was. Helaas in de verbouwing en de kamer die een mogelijke optie kon zijn was vergeven helaas. Er was bed en breakfast maar die lui waren niet thuis. Dus werd de keuze Raamsdonksveer of Waalwijk. Iene miene mutte Raamsdonksveer. Via de 'hulpdiensten' kwamen we in een soort van B&B terrecht. Ook weer een aanrader: hotel Heere op de Prins Bernhardlaan, centrum Raamsdonksveer. We zijn alleen niet met zijn tweeën tegelijk binnen gekomen. Richard had zijn GPS in Dussen laten liggen en moest ff een km of wat terug.
Zo maar eens ruiken hoe mijn slaapzak ruikt. Wel na het eten dus.

Hasta mañana. Paco & Richard
[edit]
Shit, helemaal vergeten. Had vanaf de Courbet tot aan Gorichem de kopieën van de kaarten achter elkaar geplakt. Dit rolletje is nu op. Helaas het volgende deel richting Oud Turnhout wat ik aan mijn zwager uitgeleend had ligt nog in Purmerend of een kroeg in Uithoorn. We gaan dus maar verder op de tast!

Schoon van boven

Na een gezellige avond in Woerden en voor mij een nieuw fenomeen Hollandse pot (geen dyk) werd een goede nachtrust genoten. Hoewel er wel wat Woerdens oerbos gekort werd à la 95 dB. Om half acht ging de wekker en na bruine bammetjes met Bassie en Adriaanworst werden we onder begeleiding van Alfreds vader tot de stadspoorten van Woerden begeleid. Dit uiteraard na afscheid te hebben genomen van la Mujer de la Casa Houdijk. Via Apekop ik bedoel Papekop waar we een Capu scoorden en door de Waardin werden geïnformeerd over het sociale gebeuren in het gat. Trouwens iedereen wil weten wat wij in April ['t is pas 2 maart Frans... AH] met een rugzak en Bolderkar aan het doen zijn. Afijn zo kwamen we na enige tijd Oudewater binnen, een heel leuk dorp. Het centrum heeft wat weg van de Oudezijds achter maar dan zonder Rode lampen. Richard had wat meer behoefte aan eten dan gisteren. Het geluk wilde dat we een cafetaria passeerden waar we bij de uitbater, een Vietnameese Chinees of omgekeerd, een uitsmijter ham-kaas en voor mij een Spyci loempia achterover sloegen. Daarna ging het via Lopik over de Cabouwse Zuwe naar Schoonhoven. Ook een leuke plaats aan de Lek. Hier hebben wij een leuke slaapplaats ontdekt. Logisch bij een van oorsprong vrouwelijke 010 die een deel van haar oude huisje verhuurt. Echt een leuk optrekje. Afijn na de douche en met een gummetje mijn unterhozen souber gemächt hebbende, gaan we zo maar eens de armlastige horeca bezoeken.

Mañana Mejor, Paco en Richard

Next stop Schoonhoven

De mailcommunicatie wil nog niet helemaal lukken maar via SMS heb ik doorgekregen dat Uitbaterij Bizar in Schoonhoven een pleisterplaats is geworden aan het eind van dag 2. Ik houd de mail nog in de gaten, wie weet komt het nog.

De klok heit 18 uur 30 en we stappen net la casa Houdijk in Woerden binnen.

Tot aan Uithoorn ging het lekker en was het redelijk weer. In een kroeg aan de Amstel hebben we een Capu gescoord. Dit nadat mijn zwager doorhad dat hij voor het TV-scherm het beeld van de gasten zat te verpesten. Let wel: de wedstrijd Utrecht Ajax.
Toen we uit de kroeg kwamen was het echter een beetje licht aan het zeiken. Richting Mijdrecht hield de nattigheid gelukkig weer op. Tot mijn stomme verbazing was het rechte stuk Wilnis -» Woerden (tenminste het beeld wat ik van de kaart had gekregen) erg fraai. Onder andere de Wilnisse Zuwe.
Er bleek ook een gat met de naam Kanis te zijn, een 'voorstad' van Kamerik. Ik hoopte ook nog Gunnink tegen te komen maar uiteindelijk werd het Woerden. Een leuke binnenstad.
De wereldreiziger leert zijn eigen land nog eens een beetje kennu.

Manjana mejor,
Paco en Richard

Van start?

Het gerucht gaat dat Frans vanochtend alleen van start is gegaan, omdat Richard iets op zijn voet heeft gekregen. Hopelijk valt het mee en kan hij later nog aanhaken. Even afwachten op een berichtje van Frans.

[edit] Gelukkig is Richard dus gewoon van de partij!