Vannacht in de jeugdherberg te Leuven had ik het genoegen om rond half drie gewekt te worden door een dronken Belgische jongeling die blijkbaar het kamernummer op zijn kop gelezen had. Maar allé. Het viel me op dat het lekker regende. Was ook voorspeld dus als ik weer wakker werd maar eens kijken. Rond een uur of acht werd ik weer wakker en besloot maar eens het jeugdherbergontbijt te nuttigen. Het was nog steeds vochtig buiten en absoluut niet uitnodigend om te gaan lopen. Wat te doen, eerst maar eens de schoenen waterafstotend maken. De kaart erbij. Het zou in de loop van de dag beter worden volgens Ukkel, en Wavre is maar een km of 23. Dus om een uur of half elf maar eens de rugzakkapuchon uit proberen. De regen in dus. Rond een uur of elf liep de 'Blauwe Gebochelde' door Leuven richting het zuiden.
Nadat ik de buitenwijken van Leuven verlaten had, kwam ik langs het bos van Oud Heverlee. Er bleken wandelpaden mijn richting op te liggen en de regen was minder geworden. Alé dan maar. Het viel erg mee met de modder en ik schoot lekker op. Ik kwam de Dyle nog tegen, een riviertje dus. Het laatste deel voor Wavre nam de regen weer wat toe en een café voor een koffiie of zo lag blijkbaar ook niet op mijn route.
Wavre ligt in een dal en hieruit bleek dat ik aardig geklomen was de afgelopen dagen. Het ging steil naar beneden. In de buurt moest een soort van hotelletje zijn, een soort opgepimpte boerderij oftewel een Ferme. Het zag er gaaf uit: een oude boerderij met een grote binnenplaats. Helaas geen kip te bekennen, ook aanbellen werkte niet. Dan maar naar het centrum, ook weer met leuke kroegjes etc. Ik kom bij een hotel aan. Zij zitten vol maar willen me wel helpen. Er blijkt nog een Ferme te zijn zuidoost van Wavre, een half uurtje lopen. Met de auto zullen ze bedoelen. Om half zeven stap ik ook weer een grote boerderij binnen in het gehucht Vieusart. Een half uurtje later lig ik in een bubbelbad. En een sympatieke boerin die de zaak runt, maakt nog een pasta voor me. De WIFI doet het ook. Half negen zit ik aan de pasta met een glas wijn aangeboden door een zootje Belgen die een Mineraalwaterseminaar hebben. En dat alles op de opgepimpte hooizolder. Maar dat wordt dan ook het laatste Nederlands vermoedelijk.
Hoewel ik verwacht had dat het vinden van slaapgelegenheid makkelijker zou zijn, kom ik wel altijd in bijzondere dingen terrecht. En ik moet zeggen Belgen zijn erg leuk en sociaal.
Paco
Eindstreep bereikt! 17 mei 12:48 uur.
Paco op pad weergeven op een grotere kaart
10 maart 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hai Paco,
BeantwoordenVerwijderenIk geniet met volle teugen van je verhalen en schrijfstijl! Ga zo door!
Hoe is het met de voeten?
Et ta francais? – c’est le meme comme l’espagnol ou c’est comme mama fume une pipe et papa et dans la cuisine?
Succes met de belgen….
Groet Leonie
Ola Paco,
BeantwoordenVerwijderenCome esta amigo. Leuk hoor al die verhalen. Beetje jammer van het weer dus op naar het zonnige zuiden. Maar het lijkt me prachtig om zo de kleine pareltjes van de lage landen te ontdekken en te geniten van alle gastvrijheid.
Veel succes verder en ik volg je met grote interresse.
Erwin
Hoi Frans,
BeantwoordenVerwijderenIk zou alvast maar naar een uitgever zoeken voor alle verhalen, die er zijn en nog zullen komen. Leuk geschreven en interessant om te lezen. Ga zo door.... (letterlijk).
Bonne chance om alvast te wennen aan de taal.
Gr. Helga
Dag Frans,
BeantwoordenVerwijderenZo te lezen vermaak jij je erg goed, gaaf hoor.
Het tempo van "wandelen" is niet verkeerd.
Je schiet de plaatsjes echt voorbij.
De verhalen zijn gezellig om te lezen, leuk om zo
op de hoogte te blijven.
Ik groet je,
Paul