De paden op de Kempen in

Gisteren dus zogezegd een rustdag. We mochten nog een dagje uitrusten in Oud Turnhout bij Lisete en Staf. Bij het ontbijt hadden we mooi uitzicht op het bos en de eekhoorns. Na het ontbijt zijn we maar eens naar de plaatselijke kerk gegaan om een stempeltje te scoren. Een goed van tongriem gesneden non deed de deur van de pastorij (zo heet dat in België) open en was al van onze komst op de hoogte. Na het stempeltje kregen we nog ff een bakske thee en toen zijn we maar gaan shoppen om onze gastheer en gastvrouw te bedanken voor het verleende onderkomen. Richard had echter serieuse problemen met zijn voeten gekregen en slecht geslapen. Hij gaf aan de wandeltocht nu te willen onderbreken en terug te gaan naar zijn familie. Een herstel zou enige dagen duren en daarna zou het voeten probleem waarschijnlijk weer terug komen. We besloten daarom Richard in Eindhoven op de trein te zetten, helaas. Samen met Lisete hebben we Richard en mobiel naar het station van Eindhoven gereden en afscheid genomen. Hierna zijn we met Lisete terug naar Turnhout gereden maar Lisete deed dit wel met twee tussenstops, een de Priorij van Postel en daarna de Priorij van Corsendonck, allebij fraaie Abdijen. Eenmaal thuis hebben we geprobeerd de diverse internetzaken zoals de mail etc. af te werken. Staf is een vogelaar, en zij kennen Spanje erg goed dus ik kon hem vertellen over mijn zweefvliegervaringen met gieren. Lisete liet mij een aardige presentatie van Compostela en Portugal zien. Om de volgende dag weer eens wat te gaan stappen besloot ik het niet al te laat te maken. Van de dochter van Lisete kreeg ik nog een steentje dat ik net als het steentje van Rosanne in Compostela ga brengen. Na een nachtje snurken ben ik dus voor eerst alleen aan de wandel. Toch weer anders.
Het heeft redelijk gevroren als ik wakker wordt en alles is wit plus een kleine wereld. Na het ontbijt neem ik afscheid, het was een aangename stop bij het stel. Het eerste doel is de Priorij van Corstendonck om een stempeltje te halen. Door het slechte zicht zie ik het reclamebord van de Priorij niet goed en zie de bijgeschilderde camera voor een pijl aan. Dit kost me een extra rondje lopen van drie kwartier. Maar uiteindelijk kom ik toch bij de Priorij aan die een stempeltje in mijn pas drukken. Vandaar gaat het richting Geel en ik kan op mooie zandpaden lopen door de landerijen en bossen. Ter hoogte van Kasterlee wordt mij pad gekruist door twee lokalen die ik hoor zeggen 'da's enne echte'. Ze vragen wat ik aan het doen ben en ik vertel mijn vertrek en bestemming. Amai. De zon is inmiddels doorgekomen en het is een leuke trip, af en toe wat varkensmeur. Voor Geel moet ik het Kanaal Bocholt oversteken en dat kan via een sluis. Daarna loop ik Geel binnen. De texturen van de Belgische steden zijn appart. Van de kant waar ik binnenkom is het tot aan het centrum een beetje saai met af en toe een frietkot. Dit gaat door tot aan de kerk en dan kom je op een plein met allerlei leuke eet- en slobbertenten.
Inmiddels heb ik mijn lunch achter de rug en ga verder zuid. Diest of Scherpenheuvel gaat waarschijnlijk niet lukken maar op mijn route liggen wel wat dorpjes waar een slaapplaats te regelen moet zijn. Op advies van een Belgisch stel die willen weten wat die blauwe bobbel op mijn rug doet, beweeg ik mij weer richting een Abdij, dit keer die van Averbode. Rond vijf uur doemt de toren van de Abdij in mijn vizier op. Rond zes uur ben ik bij het klooster en ga maar eens kijken of ik een slaapplaats in het immense klooster kan regelen. Helaas is de dienst net begonnen en de portier tot 19:00 niet bereikbaar (misschien een nevenfunctie!). Ik besluit eerst maar eens in het bijbehorende dorp te neuzen. Via een kroeg kom ik te weten dat ik 50 meter van een B&B af ben. De kamer is snel geregeld. Een kamer met 2 persoonsbed en zwarte satijnen lakens. Alleen de spiegels nog. De eigenaar is ook geïntresserd in de bijzondere gast die hij onderdak verleent en geeft aan dat het Vossehol een goed en redelijk geprijsde optie voor de Pelgrimganger is. Na het douchen schuif ik die kant op om me eens te laven. Onder het genot van een Grimbergen dubbel en een eensnarig electronisch orgel met Blue Diamonds en Hazes evergreens op de achtergrond strijken er ook nog een blonde en terracotta nightfighter in mijn gezichtsveld neer. Het moet niet gekker worden hier in de Kempen. En dat alles onder het toeziend oog van de abdij van Averbode.
Paco