Grimbergen

17 april 2009

Nogaro->Aire sur l'Adour 

Rond half acht hoor ik in de Gite de etape deuren, douches, toiletten en het woord plui. Het is helaas weer wat nattig buiten. Vandaag maar eens een wat kortere route.

Als ik ga ontbijten, zitten er nog twee Franse laatbloeiers aan het petit dejeuner. Ze vragen waar ik vandaan kom en zo en wat mijn plan vandaag is.

Ik maak rustig mijn ontbijt af en als ik rond half tien vertrek, druppelt het nog wat na.

Als ik langs het café loop waar ik gisteravond eindelijk mijn mail kon versturen, lopen er wat mensen rond. Waarom niet nog een café grande avec lait chaud. Kan ik nog wat foto's versturen en de mailbox bekijken.

Als dit gebeurd is, is het grijs maar droog.

Nogaro heeft trouwens een Plaza de Tores, verder zie ik al wat Baskische stickers op auto's en hier en daar Baskische bouwstijl. Ik kom in de buurt. 

Ik volg mijn eigen route weer via het asfalt. Geen jungle fever vandaag. En geen blik op de Pyreneeën door het weer.

Rond half een pauzeer ik en kan ik op een bankje wat lunchen. Na enige tijd komen de twee Franse laatbloeiers aanlopen. Die snappen er weinig van, mij daar al te zien zitten. Ik leg uit wat ik gelopen heb en dat ik geen pomme de terre ben. Vier dagen boetseren vind ik mooi zat. Hun bergschoenen en broekspijpen spreken boekdelen.

Ik zie dat er zich regenbuien gaan ontwikkelen dus ga weer verder.

Na een kwartier kan het anti-regencondoom weer om. Met een paar keer schuilen voor de ergste regen kom ik toch rond half vijf in Aire sur l'Adour aan en via bureaux du Toerisme heb ik snel een pelgrimsslaapplaats. Daar lopen al meerdere pelgrims van diverse nationaliteit rond. Engelsen, Fransen en later nog wat Frans volk dat het op de fiets doet. Zoveel lotgenoten heb ik nog niet bij elkaar gezien. Kijken wat er vanavond gebeurt, maar eerst omkleden en een biertje. Aire sur l'Adour is best wel een leuk plaatsje en er loopt veel rond.

Als ik rond een uur of tien terug kom naar mijn slaapplek is de boel donker en dicht. Waar heb ik dit eerder meegemaakt. Dit keer geen muurtje om overheen te klimmen. De achterkant dan maar, cijferslot en ik heb geen code.

Terug naar de voorkant daar gaat net een lichtje aan en zie ik iemand lopen die de deur voor mij opent.

Kan ik weer niet buiten slapen.

Maar nog een heel ander bericht dat ik van een Frans stel te horen kreeg, of het waar is!

Er zou een Israëlier geweest zijn die ook de Santiago de Compostela route wilde lopen. Hij begon met een ticket Tel Aviv Santiago te kopen.

Aangekomen in Santiago ging hij op zoek naar de wandelweg naar Compostela. Dat koste hem nogal wat moeite in Chili. 

Paco

18 april 2009 - De Baskische hap

Aire sur l'Adour-Arzacq Arraziguet

Het plan was om direct richting Pau te lopen maar omdat dit geen Compostela route is en er alleen wat kleine plaatsjes op de route liggen, zijn er ook geen slaapgelegenheden te vinden.

Dus loop ik op deze route nog even door want hier zijn wel slaapgelegenheden.

Als ik de stad verlaat, krijg ik door het heldere weer een mooi beeld van de Pyreneën en een stukje dichterbij dan eergisteren. Wat witter ook trouwens. Het eerste stuk gaat langs een meer 

Onderweg zie ik de eerste gieren rondcirkelen boven een eendenboerderij. Zij hebben blijkbaar zin in een Foie Gras. 

De temperatuur is veel hoger dus weer meer planten in bloei.

Af en toe wat kleine dorpje.

Redelijk vroeg in de middag kom ik het dorp binnen. Ik duik eerst even een kroeg in voor een sapje.

Het is ook een hotelletje en aangezien het feit dat er veel Fransen op de route zijn vraag ik aan de eigenaar ingeval de Gite vol is ik bij hem kan overnachten.

Geen probleem. Er is echter plaats in de Gite en ik kom bij een stel Fransen op de kamer terecht. Na de kleine en de grote wasjes eerst maar eens wat inkopen. Fruit etc.

Het is later op de dag nog lekker warm dus buiten nog ff picknicken met een Belgisch biertje. 

Voor de Franse club wordt gekookt en ik kon me daar ook voor opgeven. Maar ik wil de lokale keuken Frans Baskisch wel proberen en ga eten in de tent waar ik eerder een sapje gedronken heb. Goede keus blijkt later want de Fransen die willen weten wat ik gedaan heb zijn niet erg te spreken over hun hap.

Er blijkt ook nog bus met een Frans sportteam in de Gite aangekomen te zijn om te slapen.

Slapen en sportteam, er wordt flink gepaft en de tafel staat vol met spiritualien.

Paco gaat echter met zijn Franse mede-pelgrims en de kippen vroeg op stok, aangezien er morgen om half acht het ontbijt geserveerd wordt.

Paco